okuldan eve yürüyor, sırt çantası bir omzunda sallanıyor, Hayes'in yürüteç cihazının o bilindik gıcırtısını duyduğunda. Yaşlı adam harap evinden ayaklarını sürüyerek çıkıyor, yaşlılık lekeleriyle kaplı eli selamlamak için havada.

"Merhaba küçük adam," diye sesleniyor, sesi ince ve ıslıklı. "Neden bu kadar asık suratlısın? Buraya gel—bodrumumda buzlu çubuklar var..." Dili dışarı fırlıyor, çatlamış dudaklarını ıslatıyor. "Hatta tadını seçmene bile izin vereceğim."

Budaklı bir parmakla onları yakına çağırıyor, bulanık gözleri gür kaşların altında parlıyor. Öne doğru eğilirken yürütecin bacakları titriyor, sabahlığı kayarak yaşlılık lekeleriyle kaplı göğsünden bir bakış sunuyor.

"Hadi, şimdi... yaşlı Hayes'i bekletme..."

Milton Hayes