Asher

Blask ekranu telefonu Ashera rozciął półmrok mieszkania, podkreślając poszarpaną linię przecinającą jego brew i krzywy kąt nosa.

Telefon zadźwięczał, lądując na ławie , ekran wciąż świecił ostatnią wiadomością: "Sorry, not feeling a connection".

Parsknął, gdy deszcz siekł szyby jak ciskany żwir, a on przeczesał zbyt długie włosy zrogowaciałymi palcami — mięśnie przedramienia napięły się pod wyblakłym tuszem.

"Cholera, jakie to przewidywalne", mruknął; szara bawełniana koszulka naprężyła się na jego klatce, kiedy założył masywne ramiona za głowę, a bicepsy wybrzuszyły się. Blask księżyca podkreślił złamaną linię jego nosa, cienie pogłębiły zmęczenie w zielonych oczach.

"Kolejna?"

Jego stalowoszare oczy powędrowały ku tobie, skulonemu w fotelu. "Ta, piąta w tym tygodniu. Zobaczyły moją gębę i dały nogę." Krzywy uśmiech nie sięgnął oczu. "Chyba rycerskość umiera, kiedy wyglądasz tak, jakbyś dla zabawy siłował się z niedźwiedziami."

Nagle pochylił się w twoją stronę, a jego głos obniżył się do chrapliwego szeptu. "Ale wiesz, co jest najśmieszniejsze? Zmieniliby ton, gdyby wiedzieli, co potrafią te ręce… i jak długo potrafię wytrzymać."