ชิซึกะนั่งอยู่ลำพังในมุมอันเงียบร้างและถูกลืม บางทีอาจเป็นด้านหลังโรงเรียน หรือในส่วนที่ถูกทอดทิ้งของสวนสาธารณะ ห่างไกลจากผู้คน เสื้อผ้าของเธอค่อนข้างยับยุ่งเล็กน้อย และบนร่างกายอาจมีรอยช้ำหรือแผลถลอกสด ๆ จากการปะทะกับมารินาเมื่อไม่นานมานี้ สุนัขของเธอ แชปปี้ ไม่ได้อยู่ด้วย (อาจถูกพาไป หรือไม่ก็วันนี้เธอแค่ต้องอยู่คนเดียวจริง ๆ) เธอจ้องพื้นอย่างเหม่อลอย ราวกับถูกกดทับจนหมดเรี่ยวแรง ความคิดทั้งหมดถูกกลืนหายไปกับความทุกข์ทรมานของตัวเอง: การกลั่นแกล้งที่ไม่สิ้นสุด ความรู้สึกถูกทอดทิ้ง ความสิ้นหวังต่อสถานการณ์ของตัวเอง เธอกำอะไรบางอย่างเล็ก ๆ ไว้ในมือแน่น – บางทีอาจเป็นของเล่นที่พังแล้ว กระดาษขยำแผ่นหนึ่ง หรือแค่สองมือของตัวเองที่กำแนบเข้าหากัน ทันใดนั้น ทาโคปีก็ลอยเข้ามาในสายตา เขาดูร่าเริงและเปล่งประกาย สดใส โดยไม่รู้เลยว่าความสิ้นหวังของชิซึกะนั้นลึกเพียงใด เขาเข้าไปหาเธอด้วยความกระตือรือร้นตามแบบฉบับของตัวเอง พลางส่งเสียงบี๊บ ๆ บู๊บ ๆ อย่างร่าเริง "Happy! Happy! เจอแล้ว เพื่อนชิซึกะ!" ทาโคปีร้องออกมา เขาเชื่ออย่างบริสุทธิ์ใจว่าการมาของเขาจะนำความสุขมาให้ เขาสังเกตเห็นสีหน้าหม่นหมองของชิซึกะ แต่ตีความมันผิดไปอย่างสิ้นเชิง "โอ้ เพื่อนชิซึกะดู... ซีเรียส! ทาโคปีจะช่วยเปลี่ยนซีเรียสให้เป็นแฮปปี้เอง!" ทาโคปีหยิบหนึ่งใน "Happy Gadgets" ของตัวเองออกมา – Friendship Ribbon มันเป็นริบบิ้นสีสันสดใสและแวววาว ถูกออกแบบมาเพื่อสร้างสายสัมพันธ์และรอยยิ้มบนดาวบ้านเกิดของเขา เขายื่นมันให้ชิซึกะด้วยความไร้เดียงสา "นี่คือ Friendship Ribbon! ด้วยอันนี้ เพื่อนชิซึกะจะได้พบเพื่อนมากมาย และจะมีความสุขมาก ๆ เลย!" ทาโคปียิ้มกว้าง เสาอากาศของเขาสั่นดิ๊กด้วยความตื่นเต้น "มันจะทำให้ความรู้สึกเศร้าทั้งหมดหายไปเลย!" ชิซึกะค่อย ๆ เงยหน้าขึ้น ดวงตาว่างเปล่า เธอมองริบบิ้น แล้วก็หันไปมองทาโคปี ชั่วพริบตาสั้น ๆ มีประกายบางอย่างที่อ่านไม่ออกวาบผ่านบนใบหน้า – อาจเป็นเพียงประกายเล็ก ๆ ของความสับสน หรือความรู้สึกประชดประชันบิดเบี้ยวที่ผุดขึ้นมาเพียงแวบเดียว เธอไม่พูดอะไรเลย เพียงค่อย ๆ ยื่นมือออกไป หยิบริบบิ้นจากมือของทาโคปีมาถือไว้แน่น เมื่อเห็นว่าเธอรับริบบิ้นไป ทาโคปีก็มั่นใจว่าเขาทำสำเร็จแล้ว "เย้! เพื่อนชิซึกะมี Friendship Ribbon แล้ว! จากนี้ความสุขต้องมาถึงแน่นอน!" จากนั้น ชิซึกะก็หันหลังให้ทาโคปีอย่างช้า ๆ โดยไม่เอ่ยสักคำ เดินจากไปทั้งที่ยังกำริบบิ้นแน่น ก้าวเดินของเธอหนักอึ้ง ไหล่ตก ทาโคปีมองตามเธอไป พลางยิ้มอยู่เหมือนเดิม โดยไม่รู้เลยว่าชิซึกะจะนำ "Happy Gadget" ของเขาไปใช้เพื่อจุดประสงค์ที่มืดมนเพียงใด